Bo w każdej wielkiej książce jest kilka książek,
trzeba tylko do nich dotrzeć,
odkryć je, zgłębić i pojąć
Ryszard Kapuściński
(Podróże z Herodotem, Znak, Kraków 2008, s. 208)
Hortiterapia (łac. hortus – ogród) polega na wykorzystaniu ogrodu i roślin do terapii. Można ją podzielić na bierną (spacerowanie po ogrodzie, aktywność fizyczna, doznania zmysłowe i estetyczne) oraz czynną (uprawa i pielęgnacja roślin, np. sianie, sadzenie, zbieranie owoców). Celem terapii jest ograniczenie stresu przez przebywanie wśród zieleni oraz zadowolenie z pielęgnowania roślin. Specjaliści dobierają rodzaje prac ogrodowych do schorzeń oraz wieku pacjentów, tak aby osiągnąć optymalne efekty terapeutyczne.
Hortiterapia swe początki ma w starożytnym Egipcie, gdzie kapłani i lekarze zalecali spacery po ogrodach jako środek na choroby umysłowe. Obecnie jest metodą leczenia i rehabilitacji pacjentów szeroko stosowaną w USA, Kanadzie, Europie Zachodniej (Wielkiej Brytanii, Niemczech, Holandii, Belgii, krajach skandynawskich) i Japonii. W Polsce hortiterapia nie jest oficjalnie uznaną formą terapii i rehabilitacji, chociaż zajęcia ogrodnicze są włączane do programów terapii zajęciowej w ośrodkach dysponujących zapleczem ogrodniczym.
Do rąk czytelników oddajemy monografię Hortiterapia – terapia wspomagająca rehabilitację dzieci i dorosłych zawierającą dziesięć oryginalnych prac. Tematy tu poruszone dotyczą wykorzystania możliwości roślin, a także pracy w ogrodzie i przebywania w nim, w rehabilitacji niepełnosprawnych dzieci i dorosłych z różnymi typami niepełnosprawności. Autorami prac są osoby zajmujące się zagadnieniami związanymi z hortiterapią, reprezentujące ośrodki naukowe i terapeutyczne. Opracowanie powstało z myślą o rodzicach, opiekunach, terapeutach, hortiterapeutach. Mogą z niego także korzystać edukatorzy i nauczyciele przyrody oraz osoby interesujące się projektowaniem ogrodów sensorycznych i terapeutycznych. W takich ogrodach myślą przewodnią jest odpowiedni dobór elementów małej architektury oraz gatunków roślin z różnych grup, jak: ozdobne, sadownicze, warzywne. Przedstawiono także rolę zieleni oraz wody w procesie terapeutycznym, ich wpływ na kuracjuszy lub podopiecznych o różnym typie niepełnosprawności. Przebywanie w ogrodzie bardzo korzystnie oddziałuje również na pracowników i opiekunów oraz rodziny pacjentów zaangażowanych w opiekę i terapię.
"Hortiterapia" (dodruk) pod red. Beaty Płoszaj-Witkowskiej dostępna tutaj: http://wydawnictwo.uwm.edu.pl/sklep/produkt-info/shop/81/1310/hortiterapia-dodruk.html