W pracy przedstawiono zagadnienia dotyczące zastosowania nieniszczącej metody ultradźwiękowej w procesie identyfikowalności oliwy Extra Virgin. Identyfikacja i identyfikowalność wskazują na status produktu określający stan oraz jakość materiałów i produktów. Badania prowadzono na różnych rodzajach oliwy Extra Virgin zakupionej przypadkowo w sieciach handlowych. Pomiary ultradźwiękowe wykonano metodą przejścia, z zastosowaniem dwóch głowic fali podłużnej o częstotliwości 2 MHz. Wykazano znaczny potencjał metody do identyfikacji dostępnych w kraju oliw Extra Virgin. Stwierdzono również, że zastosowanie metody ultradźwiękowej pozwala na natychmiastowe nieniszczące odróżnienie oliw oznaczonych jako oliwy najwyższej jakości od oliw Extra Virgin o gwarantowanej jakości (premium). Przedstawiono zjawisko histerezy temperaturowej wysokiej jakości oliw, co zwykle nie jest uwzględniane, a ma znaczny wpływ na procesy technologiczne jakim może być poddawana oliwa. Potwierdzono spadek wartości prędkości propagacji ultradźwięków w oliwach Extra Virgin wraz ze wzrostem temperatury, przy czym spadek ten ma inny charakter dla oliw oznaczonych jako tylko Extra Virgin i oliw o gwarantowanej jakości. Nie potwierdzono zależności prędkości propagacji ultradźwięków w oliwach Extra Virgin od ich gęstości. Długotrwałe (ponad 18 miesięcy) przechowywanie takich oliw ma znaczny wpływ na prędkość propagacji ultradźwięków. Stwierdzono ponadto, że metodą z dużą skutecznością można wykrywać dodatek oleju rzepakowego i oleju z pestek winogron, jest jednak nieskuteczna w przypadku dodatku oliwy z wytłoczyn oliwek.