Autorka monografii jest adiunktem w Instytucie Dziennikarstwa i Komunikacji Społecznej Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego w Olsztynie, jest także dziennikarką lokalnego oddziału „Gazety Wyborczej". Już w trakcie praktyki w Polskiej Agencji Prasowej w 2012 roku jednym z jej zadań było obserwowanie profili polskich polityków na Twitterze. To sprawiło, że czytanie i przeglądanie politycznych wpisów stało się pewnego rodzaju nawykiem. Kilkuletnie obserwacje serwisu połączone z doświadczeniami zawodowymi spowodowały chęć sprawdzenia, jak wspomniany mikroblog wpłynął na system komunikowania politycznego w Polsce.
Politycy i ich obecność na Twitterze byli tematem różnych prac, jednak prezentowana książka wyróżnia się na ich tle zastosowaną metodyką, pod pewnymi względami autorską, która została stworzona w celu analizy tweetów 121 polityków VIII kadencji Sejmu. Monografia składa się z dwóch części: teoretycznej oraz analitycznej, podzielono ją na cztery rozdziały. Pierwszy ma charakter teoretyczny, drugi poświęcono stadiom transformacji tradycyjnego komunikowania politycznego. Przeanalizowano w nim także ewolucję Twittera, zmieniającego się w pewnym sensie w polityczny serwis społecznościowy. W kolejnych rozdziałach przedstawiono pozytywne i negatywne aspekty sieciowej transformacji polskiego systemu komunikowania politycznego, zachodzące za sprawą serwisu.
Autorka udowadnia, że Twitter stał się miejscem autopromocji oraz narzędziem ataku na konkurentów politycznych, dlatego zmienił komunikowanie polityczne w Polsce - przetransformował je z miejsca, w którym wyłącznie nadaje się komunikaty, w forum sporów, internetową arenę wymiany poglądów. Omawiany serwis społecznościowy zwirtualizował komunikację polityczną oraz spowodował, że debata publiczna w kraju dotyczy często kwestii nieistotnych. Twitter wciąż jednak stanowi ważne narzędzie dyplomacji zarówno Polsce, jak i na świecie.

Uwaga! Nakład wyczerpany. Dostępna na zamówienie: wydawca@uwm.edu.pl