Poszukiwanie pełniejszej wiedzy na temat rynku ziemi rolniczej w Polsce wymaga połączenia aspektów teoretycznych z praktycznymi rozwiązaniami. Podjęte zagadnienia pozwoliły wzbogacić wiedzę z zakresu ekonomii stosunków agrarnych i funkcjonowania rynku. Monografia jest wynikiem badań prowadzonych przez autorkę od 1999 r. Oryginalność i znaczenie naukowe tej pracy wynika z zakresu analizy, osiągnięć badawczych i sposobu prezentacji. Złożoność zadania badawczego wymagała wykorzystania osiągnięć zarówno ekonomii, jak i innych nauk społecznych. Głównym celem badań, których wyniki zaprezentowano w monografii, było wskazanie czynników determinujących racjonalne wykorzystanie ziemi rolniczej.
Wśród czynników determinujących racjonalne wykorzystanie ziemi rolniczej obecnie wymienia się te, które wiążą się z koniecznością pogodzenia elementów zrównoważonego rozwoju w obszarze gospodarczym, społecznym, ekologicznym i zagospodarowania przestrzennego. Ważną kwestią w sprawnym funkcjonowaniu rynku ziemi jest określenie i egzekwowanie uprawnień własnościowych.
Problematyka ziemi rolniczej wymaga holistycznego ujęcia. Niestety, ani na poziomie Unii Europejskie, ani na poziomie kraju do tej pory nie wypracowano nawet krótkookresowej polityki dotyczącej gospodarowania ziemią. Istnieje potrzeba stworzenia strategicznych ram prawnych funkcjonowania rynku ziemi rolniczej. Nowoczesna polityka dotycząca rynku ziemi rolniczej, funkcjonująca w ramach polityki gospodarczej i rolnej musi integrować wiele innych polityk sektorowych (m.in. inwestycyjną, ochrony środowiska, uwzględniać gospodarkę przestrzenną, urbanistykę, architekturę krajobrazu i in.) i opierać się na celach strategicznych, których realizacja umożliwi m.in. zapewnienie bezpieczeństwa żywnościowego i energetycznego kraju. Nie jest to zadanie łatwe, ale konieczne do wykonania jak najszybciej i w sposób dobrze przemyślany z zaangażowaniem specjalistów różnych dziedzin.