Na książkę pt. „Czytanie czytania. Szkice i noty metakrytyczne" składają się autorskie świadectwa lekturowe z lat 1984-2019. Poruszona jest w nich problematyka czytelnictwa, krytyki literackiej, zarówno filologicznych, jak i kulturoznawczych form wypowiadania się o utworach. Mowa o kwestiach związanych z syntezami współczesnej literatury polskiej. Autor proponuje wprowadzenie do literaturoznawstwa terminu „geoczytanie". Monografia zawiera również refleksje nad sztuką edycji oraz wybranymi niektórymi najnowszymi osiągnięciami filologii klasycznej. Pisząc o czytaniu czytania, autor dokonuje interioryzacji literackich światów, włącza je w obręb własnej wrażliwości. Uważa, że wzbudzanie i przedłużanie interakcji wywołanych przez literaturę jest obowiązkiem, zadaniem, celem wszystkich uczestników przygody, jaką jest obcowanie z tekstami tak artystycznymi, jak również tymi, które do istnienia w świecie tekstowym powołała poczytelnicza aktywność.