Bo w każdej wielkiej książce jest kilka książek,
trzeba tylko do nich dotrzeć,
odkryć je, zgłębić i pojąć
Ryszard Kapuściński
(Podróże z Herodotem, Znak, Kraków 2008, s. 208)
Księga o charakterze jubileuszowym, przygotowana na okoliczność 55-lecia Wydziału Humanistycznego w Olsztynie, to wyraz pamięci o środowisku akademickim humanistów, którzy współtworzyli zręby obecnego Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego przez ponad półwiecze, począwszy od struktur w obrębie Wyższej Szkoły Nauczycielskiej, działającej w mieście nad Łyną od 1969 roku (przemianowanej w 1974 roku na Wyższą Szkołę Pedagogiczną). To jednocześnie uhonorowanie osób najbardziej zasłużonych dla wspomnianego środowiska, opisanie ich dokonań i faktów z tym związanych. Opowieść o badaczach, którzy swoje życie zawodowe związali właśnie z olszyńską uczelnią. Opracowanie z natury rzeczy cechuje ujęcie historyczne, jednakże nie jest to wyczerpujące kompendium wiedzy w ujęciu chronologicznym czy problemowym, a raczej przekrojowa charakterystyka wydziału w rodzaju tezaurusa, dająca wyobrażenie o funkcjonowaniu poszczególnych jednostek organizacyjnych, rozwoju dydaktycznym i najważniejszych osiągnięciach naukowych. Redaktorki zaplanowały taki układ książki, który uwzględnia dwa artykuły syntetyczne, dające obraz wydziału w przeszłości i współcześnie - w trzeciej dekadzie XXI wieku, oraz szkice analityczne, ilustrujące działania w ramach instytutów i katedr. Cenne uzupełnienie stanowią partie dokumentacyjne, które dostarczają informacji o władzach wydziału i afiliowanych przy nim czasopismach. (...) Powstało opracowanie niezwykle potrzebne dla olsztyńskiego środowiska naukowego, także dla Olsztyna. Autorzy wykazali się sumiennością w opisywaniu historii wydziału, włożyli olbrzymi wysiłek w selekcjonowanie bardzo obszernych materiałów i ich opisanie. Zdjęcia i statystyki stanowią w tym wypadku niezwykle cenne uzupełnienie.
Fragment recenzji dr. hab. Sławomira Sobieraja, prof. uczelni