Prezentowana monografia stanowi kontynuację badań Grzegorza Ojcewicza - literaturoznawcy, tłumacza i emigrantologa - nad biografią i twórczością św. Matki Marii (Skobcowej). W najnowszej publikacji autor poddaje analizie najważniejsze jej teksty publicystyczne z lat 1924-1943 na temat chrześcijaństwa i społeczeństwa. Prawosławna zakonnica zastanawiała się w nich m.in. nad sprawami fundamentalnymi dla chrześcijan, snuła refleksje, na czym polega cerkiewność w pierwszej połowie XX wieku, jaka będzie przyszłość Kościoła, proponowała rozwiązania dotyczące życia monastycznego czy plan naprawczy dla emigrantów z Rosji w celu podźwignięci kraju z upadku za sprawą bolszewików. Jej niepokój budziły zmiany polityczno-ekonomiczne oraz religijno-społeczne, zachodzące na arenie międzynarodowej, a zwłaszcza systemów faszystowskich i totalitarnych. Przewidziała konsekwencje, jakie wywoła rozprzestrzenienie się komunizmu w Europie i na świecie, a także wybuch II wojny światowej.
Badacz w przyjętej strategii narracji pierwszeństwo oddaje myślom Matki Marii. Stara się pokazać ją w sposób jak najbardziej autentyczny, podkreślając, że „nie była Jonaszem, nigdy nie uciekała bowiem przed Boskim głosem, nie udawała, że nie słyszy wołania Pana, nie kryła się w cieniu drzewa, by narzekać na swoje przeznaczenie. (...) Nie musiała się nawracać, ponieważ na żadnej ścieżce nie pobłądziła" (s. 29), a jej postawa była bliższa postawie reprezentowanej przez starotestamentowego Hioba. Jak wielką miłością darzyła drugiego człowieka, udowodniła, oddając życie za współwięźniarkę w obozie zagłady w Ravensbrück.
Publikację wzbogaca aneks fotograficzny, w którym zamieszczono zdjęcia dokumentujące życie Matki Marii oraz osób z nią związanych.