Bo w każdej wielkiej książce jest kilka książek,
trzeba tylko do nich dotrzeć,
odkryć je, zgłębić i pojąć
Ryszard Kapuściński
(Podróże z Herodotem, Znak, Kraków 2008, s. 208)
W najnowszej książce prof. dr hab. Iwony Anny NDiaye zbiegają się zainteresowania w dziedzinie emigrantologii, przekładu literackiego i komunikacji międzykulturowej. W centrum uwagi autorki pozostają dwie wybitne postaci - Nadieżda Teffi i Julian Tuwim. Teffi (po mężu Buczyńska, 1872-1952) to pseudonim literacki Nadieżdy Łochwickiej - popularnej w przedrewolucyjnej Rosji i na emigracji przede wszystkim jako autorki opowiadań humorystycznych i felietonów. Była pisarką lubianą w międzywojennej Polsce, zarówno w środowisku rosyjskich emigrantów, jak i polskich literatów. Ceniła erudycję i wszechstronny talent literacki Juliana Tuwima, którego poznała osobiście w Warszawie w latach 30. Julian Tuwim (1894-1953) był jednym z najbardziej utalentowanych i płodnych tłumaczy literatury rosyjskiej w Polsce. W przekładzie Tuwima ukazały się m.in. dwa zbiorki opowiadań satyrycznych: Kobieta demoniczna (1922) oraz Dym bez ognia (1927).
Niniejsze opracowanie ma na celu zapoznanie współczesnego czytelnika z pierwszym wydanym w Polsce zbiorem opowiadań Teffi pt. Kobieta demoniczna (1922) w tłumaczeniu Tuwima. Analizę porównawczą obydwu wersji językowych, ukierunkowaną na charakterystykę idiostylu humorystki i sposobów jego funkcjonowania w przekładzie, przedstawiono w rozdziale „Kobieta demoniczna w przekładzie Juliana Tuwima". Rozdział analityczny poprzedzają omówienia takich zagadnień, jak „Nadieżdy Teffi związki z Polską" oraz „Twórczość Nadieżdy Teffi w Polsce - recepcja i przekład". Książkę uzupełnia Aneks, który pozwala na paralelne zapoznanie się z rosyjskojęzycznymi wariantami opowiadań oraz ich polskimi tłumaczeniami. Teksty rosyjskie opatrzono komentarzami, zawierającymi informacje na temat tomików, w których zostały opublikowane poszczególne utwory oraz pierwszą publikację, jeśli ta została ustalona. Uwagi zawierają niezbędny komentarz tekstologiczny i językowy zorientowany na czytelnika polskiego (frazeologizmy, słowa przestarzałe, modyfikacje leksykalne itp.), komentarz historyczno-literacki objaśniający wybrane motywy humorystyczne, a także kulturowy dotyczący realiów rosyjskich.