Bo w każdej wielkiej książce jest kilka książek,
trzeba tylko do nich dotrzeć,
odkryć je, zgłębić i pojąć
Ryszard Kapuściński
(Podróże z Herodotem, Znak, Kraków 2008, s. 208)
Dotychczas brakowało w języku polskim opracowania poświęconego metodyce wyznaczania parametrów odkształcenia gruntu z wykorzystaniem kombinacji zaawansowanej aparatury badawczej oraz metod numerycznych. Monografia P.E. Srokosza, I. Dyki i M. Bujki wypełnia tę lukę, stanowiąc kompendium wiedzy na temat sztywności gruntu rozpatrywanej w szerokim zakresie odkształceń.
Autorzy skoncentrowali się przede wszystkim na wyznaczaniu modułu odkształcenia postaciowego oraz opisie zjawiska jego degradacji wraz z poziomem odkształcenia w gruncie. Badania laboratoryjne prowadzili w kolumnie rezonansowej i aparacie skrętnego ścinania. Opisując zjawiska fizyczne, wykorzystali zaawansowane modele konstytutywne gruntów, modelowanie numeryczne metodą MES zachowania się próbek gruntu w badaniach laboratoryjnych, a do interpretacji wyników badań - metodę analizy wstecznej.
Monografia adresowana jest do pracowników naukowych zajmujących się eksperymentalnymi technikami badania właściwości mechanicznych gruntów. Powinna zainteresować również inżynierów budownictwa, w tym geotechników i geologów inżynierskich ściśle współpracujących z komercyjnymi laboratoriami geotechnicznymi oraz przedsiębiorstwami geologicznymi. Przedstawione w niej aspekty techniczne oraz podstawy teoretyczne poruszanych zagadnień mogą być również cennym źródłem wiedzy uzupełniającej dla studentów kierunków technicznych na drugim i trzecim stopniu kształcenia.
Nakład wyczerpany.