Gospodarowanie nieruchomościami jest złożonym i skomplikowanym procesem. Decyzje dotyczące sposobu zagospodarowania danej nieruchomości są podejmowane indywidualnie. Każdorazowo wymaga to dużego nakładu pracy i zgromadzenia niezbędnych danych, na których podstawie może być podjęta decyzja o rozdysponowaniu danej nieruchomości.
Podjęte w pracy analizy dotyczące uwarunkowań determinujących kierunki i formy rozdysponowania nieruchomości problemowych w Polsce są badaniami pionierskimi. Jak dotychczas na gruncie teoretycznym i empirycznym były podejmowane próby automatyzacji procesu analitycznego w odniesieniu do nieruchomości, w szczególności do wyceny nieruchomości (w tym wyceny masowej), zarządzania głównie obiektami kubaturowymi czy do planowania i zagospodarowania przestrzennego. Opisane w pracy wyniki badań własnych pozwoliły na sformułowanie istotnych wniosków oraz wskazanie rozwiązań systemowych, które przyczyniłyby się do usprawnienia procesu związanego z zagospodarowaniem nieruchomości problemowych znajdujących się w Zasobie WRSP.
W pracy wyodrębniono część teoretyczną i praktyczną. W rozdziale pierwszym określono przedmiot, cel i metodykę badań. Na część teoretyczną składają się rozdziały drugi i trzeci. Rozdział drugi stanowi opracowanie teoretyczne wykonane na podstawie przeglądu literatury w zakresie problemów związanych z gospodarowaniem przestrzenią, nieruchomościami będącymi w Zasobie Skarbu Państwa. W rozdziale trzecim przedstawiono rozważania teoretyczne związane z możliwościami wykorzystania nowoczesnych technologii informatycznych, w tym GIS oraz elementów sztucznej inteligencji, w gospodarowaniu nieruchomościami. Jak dotychczas polskie doświadczenia w tym zakresie ograniczały się do poszukiwania wzorców zagospodarowania przestrzeni (planowania i zagospodarowania przestrzennego) oraz w zarządzaniu i wycenie nieruchomości. W rozdziale tym przedstawiono rolę uczenia maszynowego i możliwość adaptacji w gospodarowaniu nieruchomościami.
Część praktyczna pracy to rozdział czwarty. Przestawiono dotychczasowe doświadczenia związane z gospodarowaniem nieruchomościami Zasobu Własności Rolnej Skarbu Państwa. Wskazano również możliwości wykorzystania narzędzi GIS jako elementu wyjściowego w procesie podejmowania decyzji oraz opracowano wzorzec gospodarowania nieruchomościami przez Krajowy Ośrodek Wsparcia Rolnictwa, w którym zaproponowano schemat modelu decyzyjnego związanego z rozdysponowaniem nieruchomości z Zasobu. Rozdział piąty jest kontynuacją opisu badań własnych, w ramach których opracowano system decyzyjny wspierający proces gospodarowania nieruchomościami ZWRSP. W kolejnych etapach badań zbudowano schemat działania systemu decyzyjnego, zdefiniowano otoczenie informacyjne oraz przetestowano zaproponowane założenia w środowisku WEKA. W rozdziale tym omówiono uzyskane wyniki. Dodatkowo ukazano możliwości wykorzystania dostępnych nowoczesnych technik informatycznych w procesie gospodarowania nieruchomościami Zasobu Własności Rolnej Skarbu Państwa. Ostatni rozdział to podsumowanie i wnioski. Część aplikacyjna pracy to przewodnik w środowisku WEKA przebiegu zaproponowanego procesu systemu decyzyjnego w gospodarowaniu nieruchomościami pozostającymi w ZWRSP.

Uwaga! Nakład wyczerpany. Dostępna na zamówienie: wydawca@uwm.edu.pl