Bo w każdej wielkiej książce jest kilka książek,
trzeba tylko do nich dotrzeć,
odkryć je, zgłębić i pojąć
Ryszard Kapuściński
(Podróże z Herodotem, Znak, Kraków 2008, s. 208)
W swojej najnowszej książce Ewa Kantowicz porusza tematykę pracy socjalnej. Dziedzina ta, jako zawód posiadająca długą tradycję i rozpoznawalna, jest jednak stosunkowo nowa jako oddzielna nauka. Wymaga więc wnikliwego i obszernego opisu. Autorka podejmuje się tego zadania, przedstawiając w swojej publikacji szeroki wachlarz powiązań, inspiracji i kwestii, jakie obejmuje współczesna praca socjalna. Choć rozważania skupiają się przede wszystkim na sytuacji w Polsce, nie są ograniczone tylko do kraju. Przyjęta perspektywa uwzględnia również odniesienia i porównania do tego, jak przedstawiają się poruszane kwestie np. w Europie Zachodniej.
Wśród zawartych w ośmiu rozdziałach (każdy poświęcony jest innemu zagadnieniu) dociekaniach pojawiają się problemy takie jak: współczesne rozumienie, zakres i wymagania pracy socjalnej oraz jej relacje z innymi naukami humanistycznymi i społecznymi (zwłaszcza pedagogiką); motywacje, uzasadnienia ideowe i prawne działań podejmowanych w ramach pracy socjalnej; wymagania edukacyjne, jakie musi spełniać pracownik socjalny i cechy charakteru, które powinien posiadać, aby dobrze realizować swoje zadania; nowa profesja - asystent rodziny; i wiele innych. Poruszane są również związane z pracą socjalną kwestie, wśród których można wymienić ochronę dziecka i standardy w niej stosowane, działania prowadzone na rzecz tzw. rodzin ryzyka, pracę z bezrobotnymi czy edukację ludzi starszych. Analizowanej problematyce towarzyszy rys historyczny, przedstawiający najważniejsze zmiany, jakie zachodziły w dziejach wybranych zagadnień, dopełniający w ten sposób publikację i nadający jej kompleksowy charakter.