Książka jest opowieścią o drodze ku autonomii studiowania, którą podążali - wraz z autorką badań w działaniu – studenci-uczestnicy projektu edukacyjnego. Jest zapisem (opowiadanych w narracjach, autonarracjach, refleksjach i odnotowywanych w obserwacjach) doświadczeń osób, które w sposób indywidualny, ale wpleciony w sieć grupowych relacji, pokonywały drogę ku autonomii studiowania, nadając swoje sensy i znaczenia tym doświadczeniom, opowiadając o zmianach, jakie nastąpiły w ich myśleniu i działaniu. Droga ta prowadziła przez różne światy indywidualnego i wspólnotowego uczenia się, poprzez wiele przenikających się procesów, których tło stanowiły różnorodne, zidentyfikowane w toku badań konteksty. Autorka przedstawia także drogę, jaką sama przemierzyła jako nauczyciel i badacz oraz ucząca się osoba, która w działaniu dokonywała zmian w zakresie doskonalenia profesjonalnej praktyki. Jest to zatem także rekonstrukcja jej własnej drogi rozwoju, pedagogicznych i badawczych poszukiwań. Ich wyrazem było zastosowanie synergii podejść (humanistycznego, emancypacyjnego, egzystencjalnego i społeczno-kulturowego) do action research oraz próba operacjonalizacji autonomii studiowania jako wielowymiarowego, wielodyskursywnego i wielokontekstualnie „umocowanego” konstruktu.