[...] Prowadząc czytelnika przez karty książki, jej autor wykorzystuje bogatą różnorodność źródeł wiedzy o wyobraźni jako przedmiocie refleksji, zarówno filozoficznej, jak i psychologicznej, socjologicznej czy wreszcie pedagogicznej. Nie stroni także od refleksji z dziedziny ekonomii czy nauk politycznych. W swojej pracy Józef Górniewicz wykorzystuje efekty dociekań swoich poprzedników, ale w dużej mierze monografia stanowi rezultat jego własnych wieloletnich badań. Co charakterystyczne, autor sam podkreśla, że w momentach krytycznych w procesie poznania problematyki wyobraźni powraca do introspekcji.
[...] monografia jest dziełem bardzo osobistym, przepełnionym indywidualnym, autorskim - miejscami jakże oryginalnym - oglądem kwestii wyobraźni. Autor sam zresztą stwierdza, że nie udaje mu się uciec od subiektywnych ocen, emotywności w przywoływaniu poglądów różnych badaczy i że jednych ceni bardziej, innych zaś mniej.
Dzieło Józefa Górniewicza to lektura fascynująca, pulsująca erudycyjnością, a jednocześnie bardzo osobista. Autor w niezwykły sposób potrafił utkać refleksję wokół jednego z najważniejszych bytów, zarówno dla artystów, jak i ludzi nauki, czyli wyobraźni. Potrafił w swojej narracji połączyć wątki europejskiej tradycji intelektualnej i artystycznej ze współczesną nauką. Pod tym względem - w opinii piszącego te słowa - książka jest godna polecenia, zarówno młodym adeptom nauk społecznych i humanistycznych, jak i wszystkim czytelnikom zainteresowanym humanistyczną refleksją nad podstawowymi kategoriami ludzkiego istnienia.

Z recenzji wydawniczej prof. dr. hab. Mirosława Sobeckiego