Książka jest zapowiedzią interesującej i ważnej publikacji, wypełniającej istniejącą lukę w obszarze badan nad zjawiskiem bezdomności. Trafia on zarówno w potrzeby teoretyków, jak i praktyków, w tym polityków społecznych prowokując do pogłębionego dyskursu nad tym ważnym, za równo ze względów poznawczych, jak i społecznych zagadnieniem. Jednocześnie Autorka wskazuje jak ważna jest tu rola pracowników socjalnych, pedagogów społecznych i osób, których los drugiego człowieka nie jest obojętny i tych, którzy wspierają jednostki i rodziny w kryzysie bezdomności. W rozważaniach swych podkreśla znaczenie strategicznych, wieloetapowych działań, których celem jest edukacja społeczna w kierunku świadomego i aktywnego działania na rzecz walki z bezdomnością, z wykorzystaniem zasobów lokalnych środowisk i prawnych podstaw do zmiany sytuacji osób w kryzysie bezdomności (...).
Praca jest interesująca poznawczo, o cechach wysokiej przydatności dydaktycznej. Jestem przekonana, ze sięgną po nią zarówno badacze problematyki zjawiska bezdomności, jak i wykładowcy i studenci wielu kierunków studiów, w tym pracy socjalnej, polityki społecznej, pedagogiki, socjologii i psychologii. Z pewnością zainteresują się tym projektem stratedzy polityki społecznej, którzy opracowują plany wychodzenia z bezdomności, zarówno w ujęciu globalnym, jak i lokalnym.

Z recenzji dr hab. Anny Weissbrot-Koziarskiej, prof. UO