W każdym państwie, które respektuje prawa człowieka, m.in. prawo do pracy, podstawową zasadą powinna być zarówno walka z bezrobociem, jak i jego skutkami. Celem autorki monografii jest ukazanie bezrobocia jako zagadnienia socjalnego w modelowym ujęciu w ramach zabezpieczenia społecznego oraz na gruncie prawa międzynarodowego i europejskiego, a także podjęcie próby scharakteryzowania polskiego modelu socjalnego traktowania bezrobocia. Praca składa się z czterech obszernych rozdziałów. Autorka stosuje w niej metodę dogmatyczną, uzupełnioną metodami: historyczno-prawną oraz prawno-porównawczą i dochodzi do wniosku, że zasiłek dla bezrobotnych w Polsce ma obecnie charakter hybrydowy z przeważającą ilością cech świadczenia pomocowego, które wspierane jest elementami modelu ubezpieczeniowego. Ponieważ opracowanie ma charakter prawniczy, nie wyczerpuje ekonomicznych oraz socjologiczno-psychologicznych aspektów bezrobocia.