Myśl pozytywistyczna kształtowała się w dobie nowożytnej, chociaż jej początków możemy się doszukiwać w antycznej Helladzie. Barbara Skarga zainteresowała się pozytywizmem na potrzeby dysertacji doktorskiej. Interesowały ją przyczyny i skutki tego nurtu, a więc i przyczyny powstania socjologii. Stąd zajęła się socjologią Augusta Comte'a. Konsekwentnie budowała własną tożsamość naukową poprzez releksję nad socjologizującą historią. R. Podgórski - w Zakończeniu - podkreśla, że przez recepcję myśli Barbary Skargi dotyczącej Augusta Compte'a można powiedzieć, że socjologia stwarza perspektywę rozwoju życia społecznego poprzez wypowiedzi dotyczące propozycji rozwiązań problemów życia społecznego. Barbara Skarga urodziła się w Warszawie w 1919 r. W 1957 r. uzyskała stopień magistra filozofii i podjęła pracę w zakładzie Bibliografii i Dokumentacji Filozofii Polskiej Instytutu Filozofii i Socjologii Polskiej Akademii Nauk. W 1961 r. doktoryzowała się na Uniwersytecie Warszawskim. Współpracowała m.in. z Leszkiem Kołakowskim, Janem Garewiczem, Jerzym Ryszardem Szackim. W latach 1981-1984 była przewodniczącą Komitetu Nauk Filozoficznych PAN. W 2000 r. otrzymała doktorat honoris causa Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu. Zmarła w 2009 r. w Olsztynie.