Bo w każdej wielkiej książce jest kilka książek,
trzeba tylko do nich dotrzeć,
odkryć je, zgłębić i pojąć
Ryszard Kapuściński
(Podróże z Herodotem, Znak, Kraków 2008, s. 208)
Prezentowana książka jest bodaj pierwszą w polskiej literaturze medioznawczej, bardzo wartościową monografią radiofonii studenckiej, stanowiącej przecież „od zawsze” istotny, choć niedoceniany, fragment systemu medialnego. Dotychczasowa wiedza na ten temat jest powierzchowna i fragmentaryczna, ponieważ autorzy nielicznych artykułów, prac magisterskich i licencjackich zazwyczaj ograniczają się do opisywania i analizowania problemów funkcjonowania pojedynczych stacji. Niekwestionowaną zasługą Urszuli Doliwy jest więc to, że z benedyktyńską cierpliwością i starannością dążyła do zebrania – rozrzuconych po różnych czasopismach i w archiwach poszczególnych rozgłośni – materiałów na temat historii rozwoju radiofonii studenckiej, słusznie traktowanej jako ważny składnik szeroko rozumianej kultury studenckiej (zwłaszcza w okresie PRL). Wartość książki polega też na tym, że obszerne jej fragmenty stanowią szczegółowe rozważania na temat miejsca i roli studenckich stacji radiowych w procesie transformacji polskiego systemu medialnego po 1989 roku. Dotyczą zatem również aktualnej sytuacji i realiów techniczno-organizacyjno-prawnych, w jakich stacje te obecnie funkcjonują.